A Seed In Me: Effortlessness / Ξεγνοιασιά

"Anthocyanins" on a Colchicum autumnale pattern.

Watercolor and color pencils on paper 15x21cm.

Of all Jesus' teachings, the most obscure words (and also mostly favored and revolutionary as a child), were the very popular verses "Do not be anxious for your life, ... Look at the birds ... Observe the lilies, how they grow - they do not toil ..." Thereby I always wondered what was so wrong with our perception, and what might be the secret suggestion behind this simple exhortation. He was addressing a natural primeval state of effortlessness, which couldn't be compared even to the legendary riches and glory of King Solomon. How could a flower or a bird ever serve as an example for our life?
Again, referring to this transcendence, this time by the Buddha:
"If we could see the miracle of a single flower clearly, our whole life would be transformed"

It seems we got carried away, thinking that we outsmart the dolphins that "do nothing" all day long: they eat, play, swim and make love.

Lao Tzu bestows us the epitome of his wisdom regarding this "wordless teaching and benefit without action" (45), that is understood only by very few:

Are you able to refrain from your cleverness?

Are you able to do nothing?
    -giving birth and nourishing,
    -bearing but not possessing,
    -working yet not taking credit,
    -leading yet not dominating,

This is the primordial virtue. (10)

______________________________________________________________________

Όταν ήμουν μικρός θυμάμαι πως από την διδασκαλία του Ιησού, τα πιο δυσνόητα και γριφώδη λόγια (που ήταν συνάμα και από τα πιο αγαπημένα και επαναστατικά), ήταν το περίφημο χωρίο «Μη μεριμνάτε για την ζωή σας, … Παρατηρήστε τα κρίνα του αγρού, που δεν κοπιάζουν …». Και πάντα αναρωτιόμουν πόσο λάθος ζούμε για να μην μπορούμε να καταλάβουμε, και πιο να ήταν άραγε το μυστικό πίσω από μια τέτοια, φαινομενικά απλοϊκή, προτροπή και ενθάρρυνση. Μιλούσε για μια αρχέγονη φυσική κατάσταση ανεμελιάς, που δεν μπορούσε να συγκριθεί ούτε με τον πλούτο και την δόξα ενός βασιλιά όπως ο Σολομώντας. Πώς θα μπορούσε ποτέ να παραδειγματιστεί κανείς από ένα λουλούδι ή ένα πουλί;
Για το ίδιο συγκλονιστικό ξύπνημα μιλούσε και ο Βούδας. Αν μπορούσαμε, λέει, να δούμε το θαύμα ενός και μόνου λουλουδιού, καθαρά, η ζωή μας θα μεταμορφωνόταν για πάντα.

Παρασυρθήκαμε, φαίνεται, και θεωρήσαμε πως είμαστε πιο έξυπνοι από τα δελφίνια που όλη μέρα “κάθονται”- τρώνε, παίζουν, κολυμπάνε και κάνουν έρωτα.

Ο ολιγόλογος Λάο Τσε μας δίνει μια εικόνα γι αυτήν την «δίχως λόγια διδαχή και δίχως πράξη εργασία» (43), την οποία όπως λέει ελάχιστοι κατανοούν. Οι παρακάτω στοίχοι αποτελούν ίσως την επιτομή της σοφίας του:

Είσαι ικανός τον έξυπνο να μην κάνεις;

Είσαι ικανός τίποτα να μην κάνεις;

-να γεννάς και να τρέφεις,

-να δημιουργείς δίχως δικά σου να κρατάς,

-να εργάζεσαι δίχως αναγνώριση,

-να ηγείσαι δίχως να κυριαρχείς;

Αυτή είναι η πρωτεϊκή αρετή. (10)